سه شنبه 87 اردیبهشت 17 , ساعت 5:28 عصر
گوشهی راه، جای بوتهگلی خالی است.
آسمان، آبی است: منتظر ابرها.
ابرها، بیتاب:
چالهای تشنهی باریدن.
عابری تکراری است: آمادهی سرخوردن.
بوتهگلی در حسرت خندیدن.
اما بوتهگلی نیست:
من هنوز تکراریام.
نوشته شده توسط مسافر سکوت | نظرات دیگران [ نظر]
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
