سه شنبه 87 اردیبهشت 17 , ساعت 5:28 عصر

 

گوشه‏ی راه، جای بوته‏گلی خالی است.

آسمان، آبی است: منتظر ابرها.

ابرها، بی‏تاب:

       چاله‏ای تشنه‏ی باریدن.

عابری تکراری است:‏ آماده‏ی سرخوردن.

بوته‏گلی در حسرت خندیدن.

اما بوته‏گلی نیست:

       من هنوز تکراری‏ام.

 



لیست کل یادداشت های این وبلاگ